ဟင္းလင္းခြင္တစ္ခုက 3D, 4D, 5D ေတြနဲ႕ က်ယ္ျပန္႔ေနေၾကာင္း
ခံစားမိေစခဲ့တဲ့ သကၠရာဇ္ေတြ သိပ္မၾကာခဲ့ေသးဖူး...။ ဆက္စပ္ေနခဲ့တဲ့
အခ်ိန္ေတြကို ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္ရင္ အမွတ္ရရ ရွိေစခဲ့သူေတြေတာ့
မ်ားေနခဲ့ၿပီ..။ ဘာေၾကာင့္ရယ္လို႔ အေကာင္အထည္ မျပႏိုင္ခဲ့ပါပဲ
ဆံုစည္းခဲ့ၾကတဲ့ ရပ္၀န္းေလးတစ္ခုအတြင္းမွာ ေတြးမိတာေလးေတြ၊
နားလည္မိတာေလးေတြအေၾကာင္း ေျပာရင္း၊ ဆိုရင္း၊ ေတြးရင္း၊ ေငးရင္းနဲ႕
အခ်ိန္ကာလတစ္ခုကိုလည္း ျဖတ္သန္းခဲ့ဖူးၿပီ။ ဘာေတြကို
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့ၾကၿပီး ဘာေတြေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာကေတာ့ တူညီၾကမယ္
မထင္ပါဖူး..။ ေသခ်ာတာေတာ့ အခ်ိန္တစ္ခ်ိဳ႕ကို အတူတကြ ကုန္ဆံုးခဲ့ၾကရပါရဲ႕။
လမ္းေတြေတာ့ မတူခဲ့ၾကပါဖူး။ ဒီလိုပါပဲ...။ space တစ္ခုအေပၚ အျမင္ေတြလည္း
မတူညီၾကဖူး။ ခ်ဥ္းကပ္မႈေတြလည္း မတူညီခဲ့ၾကဖူး။
"ဟင္းလင္းခြင္
ႏွင့္ အေတြး" လို႔ ေခါင္းစဥ္ေလး ေပးခဲ့ဖူးတယ္..။ တစ္ခ်ိန္ကေတာ့ schedule
ေလးတစ္ခုနဲ႕ ဟင္းလင္းခြင္ေလးေတြကို ရႈေထာင့္အဖံုဖံုကေန လွမ္းၾကည့္ၾကဖို႔
တိုင္ပင္ခဲ့ဖူးတယ္..။ အားလံုးက ခံစားမႈကို အားသန္လို႔ပဲျဖစ္မယ္။
ကိုယ္စီကိုယ္စီ အေတြးေလးေတြကိုေတာ့ ေျပာျဖစ္ၾကေပမယ့္ ေတြးေနၾကတာနဲ႕တင္
အခ်ိန္ေတြ လြင့္ပါးေနခဲ့တာ မ်ားခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့လည္း ဘယ္သူမွ
ဟင္းလင္းခြင္တစ္ခုကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္စြမ္း
မရွိခဲ့ဖူးေလ..။ အရာအားလံုးဟာ ကိုယ္ၾကည့္လိုက္တဲ့ ရႈေထာင့္ကေနေတာ့
မွန္ေနၾကမွပါပဲ..။ အခ်ိဳးညီညီ ေပါင္းစပ္ဖုိ႔ပဲ လိုမယ္ ထင္ပါတယ္..။
ဒါေၾကာင့္လည္း အခ်င္းခ်င္း ေျပာမိတာေလးေတြ၊ ေဆြးေႏြးမိတာေလးေတြကို
မွတ္မွတ္ရရျဖစ္ေအာင္ စုစည္းခဲ့ပါတယ္...။
space တစ္ခုအေပၚ
အျမင္ေတြလည္း မတူညီၾကဖူး။ ခ်ဥ္းကပ္မႈေတြလည္း မတူညီခဲ့ၾကပါဖူး။ ဒီ
"ဟင္းလင္းခြင္ နဲ႔ အေတြး" မွာ အမ်ားဆံုး ေဆြးေႏြးခဲ့သူကေတာ့ MTZO ပါပဲ..။
ေနာက္ resource reference ေတြကိုလည္း အမ်ားဆံုး ရွာေဖြစုေဆာင္းေပးခဲ့တယ္..။
ကၽြန္ေတာ္ နဲ႕ ကို MMO ကေတာ့ ဒီ reference အမ်ားစုေပၚမွာ ေတြးလိုက္
ေရးလိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့တာ ပိုမ်ားမယ္ ထင္ပါတယ္...။ Design and Ideology _
1st Newsletter နဲ႕ "ဟင္းလင္းခြင္ ႏွင့္ အေတြး" ကို ျပန္ၾကည့္လုိက္ရင္
အခ်ိန္တစ္ခုမွာ ခ်ဥ္းကပ္မႈေတြ မတူညီႏိုင္ခဲ့ဖူး။ သို႔ေပမယ့္
အားလံုးရဲ႕စိတ္မွာ Space ေတြကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတာေတာ့ ကြာျခားခ်က္ ရွိမယ္
မထင္ပါဖူး။
MEF ရဲ႕ သံုးႏွစ္ျပည့္မွာေတာ့ ဒီ
အေတြးေလးေတြကို စာေလးတစ္ပုဒ္အျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ဖို႔ စိတ္ကူးခဲ့ပါတယ္...။
ဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ Space တစ္ခုအေပၚ ခ်ဥ္းကပ္မႈေတြကို
မေပ်ာက္ဆံုးေစခ်င္တာေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္..။ ေနာက္.. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္
reference ေတြ အမ်ားဆံုး ရွာေဖြေပးတဲ့ MTZO ကို ေက်းဇူးတင္ရတဲ့အေနနဲ႕
လက္ေဆာင္ေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။ personally အရဆိုရင္ေတာ့ MEF အတြက္လည္း
အမွတ္တရ၊ DI အတြက္လည္း အမွတ္တရ၊ ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕
အခ်ိန္တစ္ခုအတြက္လည္း အမွတ္တရျဖစ္ရတယ္လို႔ ယံုၾကည္မိပါရဲ႕။
"ဟင္းလင္းခြင္ ႏွင့္ အေတြး" တဲ့။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ျပန္ၾကည့္တဲ့အခါ မတူညီတဲ့ dimension ေတြနဲ႕ ခ်ဥ္းကပ္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားပါဦးမယ္။
special thanks to MTZO & MMO!
-ဂၽြန္မိုးအိမ္-
"ဟင္းလင္းခြင္ ႏွင့္ အေတြး"
ခ်ိဳးႏွစ္ေကာင္၊
ထေနာင္းပင္ညီေနာင္က၊ လြမ္းေအာင္ကူခြၽဲ။
ပန္းေတာ္ျဖဴ၊ ပင္ျမက္ေနဇာထူလွတယ္၊
ဖိုးေတာင္သူ႔တဲ။
အညာ
ေက်းလက္ေဒသေန ေတာင္သူလယ္သမားႀကီးတစ္ဦး၏ လယ္တဲေလးကို ေရးဖြဲ႔ထားေသာ
ေဒြးခ်ိဳး ကဗ်ာေလးသည္ ယေန႔တုိင္ စိတ္အေတြးထဲ စြဲထင္ေနဆဲ။
ထေနာင္းပင္ညီေနာင္ထံမွ ခၽြဲခၽြဲႏြဲ႕ႏြဲ႕ ကူလိုက္ေသာ ခ်ိဳးေလးႏွစ္ေကာင္၊
ထူထူဆိုင္းဆိုင္း ေပါက္ေရာက္ေနမည့္ ပေဒၚျမက္အုပ္မ်ားႏွင့္
လယ္တဲငယ္ငယ္ေလးအေၾကာင္းကို ကဗ်ာေလးက ေျပာျပေနသည္။ ကဗ်ာေလးကို
ရြတ္လိုက္တာႏွင့္ လယ္တဲငယ္ငယ္၊ ထေနာင္းညီေနာင္ႏွင့္ ခ်ိဳးေမာင္ႏွံတို႔ျဖင့္
အညာေဒသ ဟင္းလင္းခြင္ေလး၏ အသြင္အျပင္ကို ျမင္ေယာင္မိေစသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္
ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ေနေသာ၊ အခ်ိန္ ကာလ ေနရာ ေဒသ တုိ႔ကို ေျပာေျပာေနေသာ
ကဗ်ာေလးျဖစ္သည္။ ရိုးရွင္းေသာ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကို စိတ္၀ိဥာဥ္တြင္
ခံစားေတြ႔ႏိုင္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဟင္းလင္းျပင္ တစ္ခုအတြင္း ျဖစ္ေပၚလာေသာ
အေတြးအျမင္၊ အသိ၊ အယူအဆ၊ တန္ဖုိးထားမႈ၊ နားလည္မႈ၊ ယံုၾကည္မႈ၊ လက္ခံလုိက္မႈ၊
အသံုးခ်မႈ၊ လြင့္ေျမာမႈ၊ အိပ္မက္ဆန္မႈ၊ ထိေတြ႔မႈ မ်ားသည္ စာေပ၊ ဂီတ
အႏုပညာမ်ားျဖင့္ ပံုတူကူးေရးႏိုင္သည္လား။ ပန္းခ်ီ၊ ပန္းပုမ်ားျဖင့္
အသြင္ေျပာင္း ထုဆစ္ႏိုင္သည္လား။ ဟင္းလင္းခြင္တို႔အား ဖန္တီးအလွဆင္မႈသည္
အႏုပညာေလလား၊ အတတ္ပညာေလလား။ ရိုးရွင္းေသာ ကဗ်ာေလးအေပၚ
အေတြးနယ္ခ်ဲ႕မႈမ်ားစြာျဖင့္ စိုးမိုးသြားမိသည္။ ေသခ်ာသည္မွာ ခံစားသိျဖင့္
သိႏိုင္ေသာ အႏုပညာ၊ လိုအပ္မႈျဖင့္ ဖန္တီးႏိုင္ေသာ အတတ္ပညာမ်ားသည္
လူသားတုိ႔၏ ႏွလံုးအိမ္ကို အစဥ္ထာ၀ရ စြဲေဆာင္ေနမည္သာ။
_._._._._._._._._._._._._._._._.
"ဟင္းလင္းခြင္ ႏွင့္ ရွင္းလင္းေျဖဆိုမည့္ ျပႆနာ"
Fine
Arts အႏုပညာတို႔သည္ သူ႔ဆႏၵ သူ႔သေဘာေဆာင္ၿပီး ခံစားမႈကို လြတ္လပ္စြာ
ဖန္တီးခြင့္ရွိသည္။ အႏုပညာသည္ သူ႔ဘ၀၊ ခံစားမႈကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္းသည္
သူ႔အလုပ္ျဖစ္သည္။ သူ၏ ေနာက္ဆံုး workdone, သူ႔ဖန္တီးမႈ၏ ေနာက္ဆံုးအေျဖသည္
သူတည္း တစ္ေယာက္ႏွင့္သာ သက္ဆိုင္ေနသည္။ ဟင္းလင္းကို ဖြဲ႕ဆိုသူ
ဒီဇိုင္းပညာရွင္တို႔အတြက္မႈ သူ၏ တစ္သီးပုဂၢလိက ဆႏၵထက္ Client (အလုပ္
အပ္ႏွံသူ) ၏ စိတ္ကူးႏွင့္ လိုအပ္မႈကို စနစ္တက် အေျဖရွာ၍ လူအမ်ားလက္ခံေအာင္
ဖန္တီးေပးမႈသည္ သူ႔ဘ၀၊ သူ႔အလုပ္၊ သူ႔အႏုပညာ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အတြက္
ဟင္းလင္းခြင္ (Space) တစ္ခုကို ဖန္တီးျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ျပႆနာတစ္ခုအား
ရွင္းလင္းေျဖဆိုျခင္းႏွင့္ သဏၭာန္တူေပသည္။ ဟင္းလင္းတစ္ခု၏ ထုထည္အတြင္း
ကြၽန္ေတာ္တို႕ လႈပ္ရွားသြားလာေနထိုင္သည္။ ပုံသဏၭာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို
ၾကည့္ျမင္ခံစားလိုသည္။ ႏွစ္လိုဖြယ္ အသံအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ဖန္တီးနားဆင္လိုသည္။
ေလေျပေလညင္းေလးမ်ား ထိကပါး ရိကပါး က်ီစားတာကို ခံစားႏိုင္လိုသည္။
ေနေရာင္ျခည္မွ တဆင့္ရရွိေသာ ေႏြးေထြးေသာ အထိအေတြ႔ကို လိုလားသည္။ အခ်ိန္တန္
ပြင့္လန္းလာေသာ့ ပန္းရနံ႕ေလးမ်ားကို ခံစားလိုသည္။ ထို႔အတြက္
ဒီဇိုင္းျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ဟင္းလင္းျပင္အတြင္း အသံုးျပဳသူမ်ား၏
အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕မႈ , အသံုး၀င္ အက်ိဳးရွိမႈ (functional improvement) ၊ ထို
Space ၏ လႈပ္ရွားသက္၀င္မႈ , သာယာၿငိမ္းခ်မ္းမႈ (Aesthetic enrichment )
ႏွင့္ စိတ္အေတြး၏ ေတာင့္တမႈကို ျဖည့္စြက္ေပးမႈ (Psychological enhancement)
တို႔အား စနစ္တက် အေျဖရွာ ေဖာ္ထုတ္ျခင္းဟု ဆိုရေပမည္။ Space သည္ ဒီဇိုင္နာ
တစ္ေယာက္အတြက္ ပင္မ ပစၥည္းတစ္ခု၊ Space တစ္ခုအတြင္း ေနထိုင္သူမ်ား၏
လႈပ္ရွားမႈ၊ သေဘာထား၊ ခံစားမႈႏွင့္ ထိုသူတို႔၏ သီးသန္႔ ျဖစ္တည္မႈတို႔အေပၚ
အေျခတည္၍ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို အေျဖရွာျခင္းသည္ ဒီဇိုင္နာတစ္ေယာက္
လိုက္နာရမည့္ အေျခခံ သေဘာတရားပင္ ျဖစ္သည္။
ဒီဇိုင္းတစ္ခုသည္
ျပည့္စံုသည္။ အေၾကာင္းမွာ လိုအပ္ခ်က္မ်ားအားလံုး ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ရရွိ၍
ျဖစ္ေပမည္။ ဒီဇိုင္းတစ္ခုသည္ ေကာင္းမြန္မည္။ အေၾကာင္းမွာ စီးပြားေရးအရ
တြက္ေျခကိုက္၍ ၾကာရွည္ခံ အက်ိဳးရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ဒီဇိုင္းတစ္ခုသည္
ႏွစ္လိုဖြယ္ ရွိသည္။ အေၾကာင္းမွာ စိတ္အေတြး၏ ေတာင့္တမႈကို
ျဖည့္စြက္ေပးေနသည္။ ဒီဇိုင္းတစ္ခုသည္ အဓိပၸါယ္ရွိသည္။ အေၾကာင္းမွာ
ေဖာ္ျပလိုေသာ သေဘာထားႏွင့္ အခ်ိန္ကာလတုိ႔ကို ညႊန္းဆိုေနသည္။ သို႔ေသာ္
ဟင္းလင္းခြင္တစ္ခုအတြက္ ၿပီးျပည့္စံုေသာ အေျဖတစ္ခုသည္ မည္သည့္အခါမွ ရရွိမည္
မဟုတ္ေခ်။ လိုအပ္မႈႏွင့္ ဖန္တီးလိုမႈတို႕ကိုသာ အခ်ိဳးညီညီ အေကာင္အထည္
ေဖာ္ေဆာင္ျခင္းသည္ ဒီဇိုင္းတစ္ခု ဖန္တီးျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ဒီဇိုင္းတစ္ခုသည္
တစ္နည္းအားျဖင့္ ဟင္းလင္းခြင္ တစ္ခုအတြက္ ရွင္းလင္းေျဖဆိုရမည့္
ျပႆနာတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေပသည္။
_._._._._._._._._._._._._._._._.
"ဟင္းလင္းခြင္ ႏွင့္ ဒီဇိုင္းပညာရွင္"
တိုးတက္လာေသာ
လူမႈပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းနယ္ပယ္တြင္ လူသားမ်ားသည္ မိမိတို႔ ေနထုိင္
လုပ္ကိုင္ေနရေသာ အေဆာက္အဦးမ်ားအား အမိုးအကာ လံုရံုဟူေသာ အေနအထားမ်ိဳးတြင္
ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ ေနျခင္း မရွိေတာ့ပဲ တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔၊ တစ္ရာသီထက္ တစ္ရာသီ
ပိုမိုဆန္းသစ္ေသာ အဆင္တန္ဆာ ဒီဇိုင္းမ်ားျဖင့္ ဖန္တီးျပဳလုပ္ရန္
ဆႏၵရွိလာၾကသည္။ ေရွးေခတ္ အတီေတကလည္း ေရွးေခတ္အေလ်ာက္၊ တိုးတက္ေသာ
နည္းပညာေခတ္တြင္လည္း နည္းပညာ ဖန္တီးမႈမ်ားအေလ်ာက္ လူသားတို႔၏ လိုအပ္ခ်က္
စိတ္ဆႏၵတို႔မွာလည္း တစ္ဆထက္တစ္ဆ ျမင့္မားလာၾကေပသည္။ စင္စစ္အားျဖင့္
ထိုအရာသည္ ေခတ္၏ လိုအပ္ခ်က္ မဟုတ္၊ စနစ္အတြက္ လိုအပ္ခ်က္မဟုတ္၊ "လူ"ဆိုေသာ
အသစ္ အသစ္ကိုမွ ခံုမင္တတ္ေသာ သေဘာထားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ လူသားတုိ႔၏ အသစ္၊
အသစ္ေသာ ဆႏၵမ်ားႏွင့္ လိုလားခ်က္မ်ားအတြက္ ထိုထို လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို
၀န္ေဆာင္မႈ အျပည့္အ၀ ေပးႏိုင္ရန္ ၾကိဳးစားျခင္းသည္ ဒီဇိုင္နာမ်ား၏ အဓိက
တာ၀န္ပင္ ျဖစ္သည္။
ဒီဇိုင္နာႏွင့္အတူ လုပ္ငန္းခြင္၏
စံသက္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ေသာ
ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားမ်ား လုိအပ္လာပါသည္။ ဆန္းသစ္မႈသည္ ကြဲလြဲမႈ မဟုတ္၊
ကြဲလြဲျခင္းသည္ ဆန္းသစ္ျခင္း မမည္။ ေနရာ၊ ေဒသ၊ ကာလအလုိက္
ကြဲျပားျခားနားလာေသာ လူသားတို႔၏ စိတ္ဆႏၵကို အျပည့္၀ဆံုး ျဖည့္ဆည္းေပးရန္
ဟန္ခ်က္ညီလႈပ္ရွားႏိုင္ေသာ၊ စနစ္တက် ေလ့လာသံုးသပ္မႈမ်ားျဖင့္ ရႈေထာင့္
အဖံုဖံုမွ အတူတကြ ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္ေသာ ပညာရွင္မ်ား အတူတကြ
ေပါင္းစည္းလုပ္ကိုင္ရန္ လိုအပ္လာပါသည္။ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားမွာလည္း
လုပ္ငန္းခြင္ စံသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအား
ရွာေဖြလာတတ္ၾကသည္။ ၄င္းတို႔သည္ တိုးတက္လာသည့္ အျမင္တို႔ႏွင့္အညီ
လူသားတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ သီးသန္႔ ေရြးခ်ယ္ျခင္းဟူေသာ သေဘာထားကြဲလြဲျခင္းမ်ားကို
သည္းခံညိွႏႈိင္းကာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈရွိေသာ
အေဆာက္အဦးမ်ားကို ဖန္တီးေပးႏုိင္ၾကမည့္၊ ယခုလက္ရွိ ေျပာင္းလဲေနေသာ
နည္းပညာရပ္မ်ားအား အျမဲတစ္ေစ တီထြင္ၾကံဆေနမည့္ ဒီဇိုင္းပညာရွင္မ်ားကိုသာ
လိုလားလာသည္။ ထိုအရာမ်ားသည္ ဒီဇိုင္းပညာရွင္မ်ားအတြက္ ေျပာင္းလဲေနေသာ
ေခတ္စနစ္ အေျခအေနမ်ားကို မ်က္ေျခအပ်က္မခံပဲ အေဆာက္အဦးတို႔၏
ေျပာင္းလဲျခင္းပံုစံ၊ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ပံု ဆန္းသစ္မႈ၊ ထပ္မံျဖည့္စြက္မည့္
ပစၥည္းမ်ားကို လူသားတို႔၏ လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ ထပ္တူက်ေအာင္ အစဥ္တစိုက္
ၾကိဳးပမ္းေနသင့္ေၾကာင္း ဖိအားေပးလွ်က္ရွိသည္။ ထို႔အျပင္ ဒီဇိုင္းပညာရွင္
တစ္ေယာက္သည္ တစ္ခုခုကို ဖန္တီးေသာေနရာတြင္ တစ္ထပ္တည္းျဖစ္ေနေသာ
ရႈခင္းကိုပင္ အျမင္ ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္စြမ္း ရွိရမည့္အျပင္
စြန္႔ပစ္ပစၥည္းထဲမွပင္ ဆန္းျပားေသာ အသစ္အဆန္းတစ္ခု အသြင္ကို ဖန္တီးကာ
အစားထိုး အသံုးျပဳႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးမႈမ်ား လိုအပ္လာသည္။
ဒီဇိုင္းဖန္တီးမႈ
အတတ္ပညာသည္ အလ်ား၊ အနံ၊ အျမင့္ ဟူေသာ ထုထည္ ပမာဏမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ေတြးေတာ
ၾကံဆျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း အခ်ိန္ဟူသည့္ အတိုင္းအတာ ပမာဏႏွင့္ အေဆာက္အအံုမ်ား၏
ဆက္စပ္မႈကိုလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားႏိုင္ရမည္။ သတ္မွတ္ထားေသာ
အခ်ိန္ကာလအတြင္း သင့္ေလ်ာ္ေသာ ဒီဇိုင္းကို တီထြင္ႏိုင္ေပးရမည္။ ထို႔အတူ
ေနထိုင္သည့္ ကာလတစ္ေလ်ာက္ Client ၏ လက္ခံမႈကို ရရွိေနေအာင္
လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့ရမည္။ ဟင္းလင္းကို ဒီဇိုင္း ဖန္တီးသူ၏ အျမင္၊
ၾကည့္ရႈခံစားသူႏွင့္ ထုိဖန္တီးေသာ ဟင္းလင္းအတြင္း သက္၀င္ေနထိုင္သူတုိ႔၏
တံု႔ျပန္မႈသည္ အခ်ိန္တစ္ခုႏွင့္အတူ စီးဆင္းေနေပမည္။ အေဆာက္အအံုတစ္ခု၏
ထင္ရွားေသာ လကၡဏာ အစိတ္အပိုင္း ( ၆ )ရပ္ ျဖစ္သည့္ တည္ေနရာ၊
ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ပံု၊ ကိုယ္ထည္အခြံ၊ ၀န္ေဆာင္မႈ၊ ေနရာလြတ္ႏွင့္
စီမံခ်က္တို႔ကို ျပည့္၀စြာ နားလည္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။ ဒီဇိုင္းပညာရွင္မ်ားသည္
ေနရာလြတ္လပ္မႈႏွင့္ စီမံခ်က္အေနအထားတို႔ကို အာရံုစူးစိုက္ေနစဥ္ က်န္ေသာ
အခ်က္အလက္မ်ားအတြက္ က်ိဳးေၾကာင္းခိုင္လံုစြာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ
ရွိေစရန္ကိုလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမွာ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုသို႔ စဥ္းစား
ေတြးေခၚမႈမ်ားသည္ လက္ေတြ႕ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္တြင္ အေကာင္အထည္
ေဖာ္ႏိုင္ရန္အတြက္ အျမဲတစ္ေစ ေလ့လာ ေလ့က်င့္ထားရန္ လိုအပ္ပါသည္။
ဒီဇိုင္းပညာရွင္တစ္ေယာက္ အေနျဖင့္ ၅ႏွစ္စာအတြက္ ျပသနာမ်ားကို
ၾကိဳတင္ေတြးေတာ အေျဖရွာေဖြရာတြင္ ၅မိနစ္အတြင္း ေျဖရွင္းလိုက္ေသာ
ျဖစ္ကတတ္ဆန္း လုပ္ရပ္မ်ိဳးကိုလည္း ေရွာင္ၾကဥ္သင့္ေပသည္။
ဒီဇိုင္းပညာရပ္ကို
ေလ့လာေသာအခါမွာ ပညာရပ္မ်ား၏ သီအိုရီ သေဘာတရားႏွင့္ ဒီဇိုင္းေတြကို
ေလ့လာရသကဲ့သို႔ ဒီဇိုင္နာမ်ားထံမွလည္း ထုိသူတို႔၏ ဒီဇိုင္းအေတြးအေခၚမ်ားကို
အျပန္အလွန္ ေလ့လာရေၾကာင္း ဖတ္မွတ္ဖူးပါသည္။ ဒီဇိုင္နာတစ္ဦးသည္ အေျခခံ
ဒီဇိုင္းသေဘာတရားမ်ားကို သီအိုရီမ်ားမွလည္း ေဖာ္ထုတ္ေလ့လာရသည္။ အျခား
အျခားေသာ ဒီဇုိင္နာမ်ား၏ ဖန္တီးမႈမ်ားမွလည္း ထပ္ဆင့္ေလ့လာရသည္။
ဒီဇိုင္းပညာရွင္ တစ္ေယာက္သည္ စြယ္စံုရေသာ အတတ္ပညာရွင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ရန္
မလိုအပ္ေသာ္လည္း မိမိ၏ ဒီဇိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အရာရာ အားလံုးကို ျခံဳငံု
သံုးသပ္တတ္ႏိုင္ရေပမည္။ တိုးတက္ေနေသာ ယေန႔ကမၻာေပၚတြင္ လူဦးေရ
တိုးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် အေဆာက္အဦးမ်ား ျပြတ္သိပ္လာမႈေၾကာင့္
လက္ေတြ႕အသံုးက်ေသာ အယူအဆ၊ သေဘာတရားနည္းမ်ားကို စဥ္းစားေတြးေခၚႏိုင္မွသာ
ထူးခၽႊန္ေသာ ဒီဇိုင္းပညာရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏိုင္ေပမည္။
_._._._._._._._._._._._._._._._.
ဟင္းလင္းကို
ဖြဲ႕ဆိုသူ ဒီဇိုင္နာတုိ႔အတြက္ ဒီဇိုင္း၏ အမွန္တရားသည္ စီးပြားေရးဆန္ေသာ
အႏုပညာတစ္ခု ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မည္။ လိုအပ္ခ်က္ကို အေျဖရွာရမည့္
ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မည္။ ဒီဇိုင္နာသည္ ဒီဇိုင္းအေျခခံ သေဘာတရားမ်ား
(Element of Design) ကိုလည္း ေသခ်ာ နားလည္ အသံုးခ်ႏိုင္ရမည္။ မိမိ
အသံုးျပဳမည့္ material မ်ား၏ သြင္ျပင္ (texture) ကိုလည္း ဂဃဏန သိထားရမည္။
ဟင္းလင္း (Space) ကို စနစ္တက် အသံုးခ်ႏိုင္ရမည္။ အျမင္လွည့္စားမႈအေပၚ
ေျပာင္းလဲသြားတတ္သည့္ အေျခခံ ေျပာင္းလဲျခင္းမ်ားကိုလည္း ကၽြမ္းက်င္ရမည္။
နရီ၊ ဟန္ခ်က္ႏွင့္ အခ်ိဳးက်မႈတို႔ကိုလည္း ကစားႏိုင္ရမည္။ သူဖန္တီးေသာ
ဒီဇိုင္းသည္ အႏုပညာတစ္ခု ျဖစ္သလို ထုတ္ကုန္တစ္ခုလည္းျဖစ္ေၾကာင္း
လက္ခံထားရေပမည္။
သဘာ၀၏ အလွအပသည္လည္း ဟင္းလင္းခြင္တစ္ခုအတြင္း၊
လူသားတို႔၏ ဖန္တီးဖြဲ႕တည္မႈသည္လည္း ဟင္းလင္းခြင္တစ္ခုအတြင္း။ ေတးဆိုေနေသာ
ေလႏုေအး၊ ေႏြးေထြးေသာ ေနေရာင္ျခည္၊ ယိမ္းႏြဲ႕ေနေသာ ပန္းခင္းမ်ားႏွင့္
ေမႊးထံုရစ္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္သည္ သဘာ၀၏ ရသကို ဖြင့္ဟေနသည္။ လင္းလက္ေသာ
နီယြန္မီးမ်ားႏွင့္ ၾကည္လင္ေသာ မွန္ခ်ပ္မ်ားအၾကား ရပ္တည္ေနေသာ
စက္မႈထုတ္လုပ္မႈ ထုထည္တစ္ခ်ိဳ႕သည္ လူသားတုိ႔၏ ဖန္တီးမႈတစ္ခ်ိဳ႕ကို
ျပသေနသည္။ ေနေရာင္ျခည္အလင္းသည္ အခ်ိန္ကာလအလိုက္ အမွိန္အေဖ်ာ့
ေျပာင္းလဲလ်က္။ နီယြန္မီး၊ မာက်ဴရီမီးတို႔၏ အလင္းသည္လည္း ဖန္တီးမႈအလုိက္
အတိုးအႏႈတ္ ေျပာင္းလဲလ်က္။ လိုအပ္မႈႏွင့္ စိတ္ကူးဆႏၵတို႔ကို အခ်ိဳးညီညီ
ေပါင္းစပ္ထားေသာ ဟင္းလင္းခြင္တုိ႔အား ဖန္တီးမႈသည္ အႏုပညာတစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္။
အတတ္ပညာလည္းျဖစ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ Applied Art (သို႔) အသံုးခ် အႏုပညာ။
ထို ဟင္းလင္းခြင္တုိ႔အား ဖန္တီးေသာသူမ်ားသည္ Technician (သုိ႔) Designer
(သုိ႔) Artist (သို႕) ေနထိုင္မႈတစ္ခုအား ဖန္တီးေသာ အႏုပညာခံစား
အတတ္ပညာရွင္မ်ား ဟု ေခၚေ၀ၚပညတ္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
“ေနလံုးရယ္နီ
တိမ္ပန္းခ်ီ ေနေသြးနဲ႕၊ နတ္ေရးသည္သို႕။ ဒီအက်ေပမို႕ အလွ လတာျပင္က၊
က်ဴ႐ိုး႐ွင္ေလွကေလးနဲ႕ ေမွ်ာ္ေငးလို လို႕။” ဆည္းဆာခ်ိန္ တိမ္ပန္းခ်ီကားသည္
ေနေသြးႏွင့္ နတ္ေရးထားေလသည္လား။ ဒီေရလည္း က်လာၿပီမို႔ ေပၚလာေသာ လတာျပင္မွာ
ကဗ်ာအတြင္းမွ က်ဴရိုးရွင္သည္ နတ္ေရးေသာ တိမ္ပန္းခ်ီကို
ေလွတစ္စင္းႏွင့္ေမွ်ာ္ေငးရသည္ကို ႏွစ္သက္ေကာင္း ႏွစ္သက္မည္။ အခ်ိဳ႕
က်ဴရိုးရွင္တုိ႔ကေတာ့ျဖင့္ သာသာယာယာ ညေနခင္းမ်ိဳးတြင္ လတာျပင္၏
အစြန္းတစ္ဖက္နား ငါးပ်ံတစ္ခ်ိဳ႕က ညွာညွာတာတာမရွိ၊ ဘယ္ေျပာင္းညာျပန္
ဂၽြမ္းထိုးလိုက္၊ ဘုတ္မက ခုႏွစ္သံခ်ီေအာင္ လြမ္းေတးေတြဆိုလိုက္
လုပ္ေနသည္ကိုမွ ခံစားလိုေကာင္း ခံစားလိုလိမ့္မည္။ ဆရာ ေဇာ္ဂ်ီကေတာ့
အဆံုးသတ္ သူ႔ကဗ်ာမွာ “အိုအခ်င္း က်ဴ႐ိုး႐ွင္။ သူ႕မူယာသူ႕အတင္း၊
မင္းဆိုခ့ဲစဥ္။ မင္းကိုယ္လဲ မင္းပင္လ်င္၊ ဘာထင္လို႕ေလလဲ။
မေဗဒါစုန္ဆန္လမ္းမွာ ၊ ပန္းခ့ဲသည္ပဲ။” ဟု ဆိုခဲ့သည္။ ဟင္းလင္းကို
ဖန္တီးျခင္းသည္လည္း က်ဴရိုးရွင္ႏွင့္ အလား သဏၭာန္တူေပေတာ့သည္။
အကန္႔အသတ္မဲ့ေသာ
ဒီဇိုင္းေလာကအတြင္း စုန္ဆန္ကူးခတ္ရင္း ေမာပန္းလိုက္၊ မိမိ ဖန္တီးမႈေလးအေပၚ
ျပန္လည္ၾကည့္ရႈရင္း ေက်နပ္ပီတိျဖစ္လိုက္ႏွင့္ ကိုယ္တုိင္လည္း
ကူးခတ္ရေပဦးမည္။ သူတပါး ဖန္တီးမႈမ်ားကိုလည္း ေလ့လာခံစားရင္း မုဒိတာထား
ေက်နပ္ရေပဦးမည္။
-Design Ideology-
_._._._._._._._._._._._._._._._.
Reference
Interior Design (Arch.08012) lecture Notes
Interior Design Handbook of Professional Practice by Cindy Coleman (Mimarlìk)
Interior Deisgn Illustrated 1987 by Francis D.K.Ching
_._._._._._._._._._._._._._._._.
Copy link: http://www.johnmoeeain.com/2011/11/blog-post_12.html
Wednesday, March 13, 2013
SPACE & thinking (ဟင္းလင္းခြင္ ႏွင့္ အေတြး)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
http://www.johnmoeeain.com/2011/11/blog-post_12.html
ReplyDeleteThank you
Delete